Η Θεσπρωτία
Οι Θεσπρωτοί ήταν αρχαίο ελληνικό φύλλο εγκατεστημένο στην περιοχή της Ηπείρου, ήταν ένα από τα κύρια ελληνικά φύλλα της περιοχής μαζί με τους Μολοσσούς και τους Χάονες. Ο Όμηρος αναφέρεται συχνά στην Θεσπρωτία (την γη δηλαδή των Θεσπρωτών) , οι οποία είχε φιλικές σχέσεις με την Ιθάκη και το Δουλίχι. Στα βορειοδυτικά των Θεσπρωτών γειτνίαζαν με τους Χάονες και στα ανατολικά με τους Μολοσσούς. Οι Ιλλυριοί βρίσκονταν στα βόρεια σύνορα τους. Οι Θεσπρωτοί ανήκαν στο Κοινό των Ηπειρωτών, μέχρι την στιγμή που υποτάχθηκαν από τους Ρωμαίους μαζί με την υπόλοιπη Ήπειρο
Η Θεσπρωτία πρωτοκατοικήθηκε την Προϊστορική Εποχή. Το 1400 π.Χ. έφτασαν στην περιοχή Μυκηναίοι, κατόπιν Ηλείοι τον 8ο αι. π.Χ. και Κερκυραίοι τον 7ο αι. π.Χ. Οι Θεσπρωτοί έγιναν σύμμαχοι των Κορινθίων, των Αθηναίων και στη συνέχεια του Κοινού των Ηπειρωτών. Δέχθηκε πολλές πειρατικές επιδρομές και αποτέλεσε τμήμα του Δεσποτάτου της Ηπείρου κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Γνωστοί είναι οι αγώνες των Σουλιωτών για την ελευθερία τους, αγώνες που έχουν υμνηθεί μέσα από την λαϊκή παράδοση. Ο νομός απελευθερώθηκε το 1913 και ενώθηκε με το ελληνικό κράτος.